Στην Ουγγαρία το 1989-1990 ανατράπηκε το σοσιαλιστικό σύστημα και η χώρα μπήκε στο δρόμο του καπιταλισμού. Αυτό άλλαξε ριζικά τη θέση των γυναικών στην κοινωνία.
Μειώθηκε σημαντικά ο αριθμός των εργαζόμενων γυναικών. Στο σοσιαλισμό η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών εργαζόταν. Μετά από την καπιταλιστική αντεπανάσταση αυξήθηκε αισθητά η ανεργία των γυναικών και μόνο το τελευταίο διάστημα μειώθηκε.
Αυξήθηκε η διαφορά στην αμοιβή της εργασίας μεταξύ γυναικών και αντρών. Και στο σοσιαλισμό υπήρχαν διαφορές στο μισθό μεταξύ αντρών και γυναικών, όμως, το σοσιαλιστικό σύστημα έκανε τα πάντα ώστε να εξασφαλίζει ότι όλοι θα παίρνουν ίσο μισθό για ίση δουλειά. Στην καπιταλιστική Ουγγαρία οι άντρες ακόμα και σήμερα, 27 χρόνια μετά από την αλλαγή του συστήματος, παίρνουν για την ίδια δουλειά 18-20% υψηλότερους μισθούς σε σχέση με τις γυναίκες.
Πραγματοποιήθηκε μια σημαντική διαφοροποίηση της γυναικείας κοινότητας. Στο σοσιαλισμό δεν υπήρχε αξεπέραστο χάσμα μεταξύ των κοινωνικών ομάδων. Το καπιταλιστικό σύστημα δημιούργησε βαθιές κοινωνικές διαφορές. Σήμερα ανάμεσα στις γυναίκες υπάρχει μια μικρή ομάδα πλούσιων ή ακόμα και πολύ πλούσιων, ενώ από την άλλη πλευρά βρίσκονται εκατομμύρια ανθρώπων που είναι φτωχοί ή αντιμετωπίζουν καθημερινά προβλήματα.
Οι γυναίκες έγιναν πιο ευάλωτες. Στο σοσιαλισμό μια ολόκληρη σειρά κρατικών μέτρων και θεσμών υπερασπίζονταν τις γυναίκες. Οι έγκυες, για παράδειγμα, απαγορευόταν ν’ απολυθούν και μετά από τον τοκετό ήταν υποχρεωτικό να επαναπροσλαμβάνονται στην ίδια θέση. Νόμοι προστασίας της γυναίκας υπάρχουν και στον καπιταλισμό, όμως, στην πραγματική ζωή κυρίαρχοι είναι οι νόμοι της αγοράς.
Έγινε δυσκολότερη η γέννηση παιδιών και η δημιουργία οικογένειας. Το δίλημμα «παιδί ή καριέρα» υπήρχε και στο σοσιαλισμό, αλλά στις συνθήκες του καπιταλισμού οξύνθηκε σε ακραίο βαθμό. Οι γυναίκες παντρεύονται αργότερα, κάνουν αργά παιδιά ή δεν κάνουν καθόλου παιδιά. Στο σοσιαλισμό το κράτος βοηθούσε στη δημιουργία οικογενειών μέσω της μαζικής οικοδόμησης κοινωνικών διαμερισμάτων. Σήμερα είναι πολύ δύσκολο για τους νέους ν’ αποκτήσουν τη δική τους κατοικία.
Στους ώμους της γυναίκας έπεσαν σχεδόν όλες οι συνέπειες του περάσματος στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης. Οι δεκαετίες του σοσιαλισμού χαρακτηρίζονταν από τη σταθερότητα και τη βαθμιαία ασφαλή εξέλιξη. Οι οικογένειες είχαν εγγυημένη δουλειά, εγγυημένο εισόδημα και το μέλλον της οικογένειας ήταν προβλέψιμο. Μετά από το 1990 καταστράφηκαν πάνω από ενάμιση εκατομμύριο θέσεις εργασίας, εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες βρέθηκαν σε δύσκολη θέση λόγω της ανεργίας. Πολλές οικογένειες έχασαν τα σπίτια τους. Το κύριο βάρος όλων αυτών έπεσε στους ώμους των γυναικών, αυτές έπρεπε να κρατήσουν τις οικογένειές τους ενωμένες.
Μειώθηκε ο ρόλος των γυναικών στη λήψη των πολιτικών αποφάσεων. Ο σοσιαλισμός συμπεριλάμβανε τις γυναίκες στην κυβέρνηση σε πρωτοφανή κλίμακα. Υπήρχαν πάντα γυναίκες στην ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος. Τα τελευταία 27 χρόνια εξαφανίστηκε η μαζική συμμετοχή των γυναικών στην κοινωνική, πολιτική δράση.
Μειώθηκε ο βαθμός οργάνωσης των γυναικών στην κοινωνική ζωή και η ικανότητά τους να υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους. Στο σοσιαλισμό τα συμφέροντα των γυναικών προστατεύονταν από το σοσιαλιστικό κράτος. Παράλληλα, υπήρχε και η ενιαία πανεθνική γυναικεία οργάνωση, με πραγματικές ευθύνες και κύρος. Το καπιταλιστικό σύστημα κατέστρεψε το ενιαίο γυναικείο κίνημα. Υπάρχουν μικρότερες ή μεγαλύτερες τοπικές ή θεματικές ομάδες, οι οποίες, όμως, δεν είναι σε θέση να παλέψουν για τα δικαιώματα των γυναικών.
Ο καπιταλισμός χειραγωγεί σημαντικά τη συνείδηση και τις σκέψεις των γυναικών. Οι δυνάμεις του κεφαλαίου κάνουν τα πάντα ώστε ν’ αποσιωπήσουν τις αρνητικές συνέπειες του καπιταλισμού, ν’ αποσπάσουν την προσοχή από την ταξική πάλη και να συγκεντρώσουν την προσοχή σε άλλα ζητήματα. Γι’ αυτόν το λόγο κυριαρχούν στο δημόσιο λόγο ζητήματα όπως το φύλο, η ενδοοικογενειακή βία και η μη παραδοσιακές σεξουαλικές συμπεριφορές.